امروز اولین شنبه من در توکیو است. شنبهای شاد و کمی خواب آلود به خاطر پروژه شبها تا دیروقت بیدار میمانم و روی مطالب کار میکنم و ایدههای جدید کاری را تنظیم میكنم. یک علت دیگر آن هم تغییر ساعت بیولوژیک در اینجاست اختلاف ساعت توکیو با تهران 4.5 ساعت است و همین امر یکی از عواملی است که ناخودآگاه تمایل داشته باشم تا دیروقت شبها بیدار بمانم مطالعه کنم، روی مطالب پروژه وقت بگذارم و یا خاطراتم را بنویسم. از ابتدای سفر خود را متعهد کردم روزانه جزئیات خاطرات و پیشامدها را بنگارم و هر روز مسائل روز قبل را تحلیل کنم تا درک مفیدی از سفرم داشته باشم و هر روز چیزهای جدیدی یاد بگیرم. وقتی که برای خرید موبایل به فروشگاههای زیادی سر زدم متوجه شدم در اینجا چند اپراتور تلفن همراه معروف وجود دارد که یا در شهر شعبه دارند و یا محصولاتشان در فروشگاهای عرضه محصولات الکترونیک در مناطق اصلی و مرکزی شهر عرضه میشوند یکی از آنها فروشگاه بزرگBic Camera نام دارد که عصر روز قبل برای خرید برخی از تجهیزات الکترونیکی مورد نیاز پروژه به آنجا رفتم. این فروشگاه در خیابان شین جوکو واقع است.Soft Bank، au، B mobile و Commodo اپراتورهای تلفن همراه ژاپنی هستند حتی اگر فردی بخواهد از موبایلهای اعتباری یا PrePaied خریداری کند هم لازمست یک قرارداد دوساله تنظیم کند و مدارکی هنگام امضای قرارداد باید تحویل متصدیان اپراتورها نماید مدارکی از قبیل Area Code و گذرنامهویژه که در آن نشانی محل زندگی درج شده باشد. البته موبایل اجارهای هم هست که تنها در فرودگاه اجاره داده میشود. (به هر حال من چند روز بعد با کمک یکی از دوستان توانستم تلفن همراه داشته باشم که در فصول بعدی سفرنامه مفصل خواهم نوشت.)
تنها قسمت آزاردهندهی حضور در اینجا تسلط نداشتن به زبان ژاپنی است. چون اکثر ژاپنیها انگليسي نمي دانند و از طرفي كنجكاوي من براي كشف مناطق جديد و محلي مرا وادار ميکند به این ناشناختهها سرک بکشم جاهای بومی و محلی که بیشتر افراد در آنجا به هیچ وجه انگیسی بلد نیستند و اسم خیابانها هم با خطوط ژاپنی نوشته میشود.
از سویی مدرن بودن توکیو را دوست دارم بویژه منطقه شین جی کو که درست مانند اروپاست تفاوت فرهنگی فاحشی اینجا دیده می شود. وقتی در خیابانهای اینجا راه می روم علاوه بر نظم و تمیزی و قانونمندی همه را میبینم که در تلاشند و میدوند یک کشور پیشرفته و صنعتی را وقتی بیشتر حس میکنم که صبح ها و عصرها در مترو و در خیابان مردم را میبینم که به سرعت حرکت میکنند و می دوند. تکاپو و نظم این شهر مرا به وجد میآورد. در یکی از کتابهایی که از کتابخانه بنیاد ژاپن درباره فرهنگ این کشور خواندم به قلم یکی از اروپاییانی نوشته شده بود که سالها در ژاپن مقیم بود. در این کتاب خواندم فرد پس از گذراندن دوران خوشی و لذتبخش اولیه در این کشور که از آن به ماه عسل سفر Honey Moon یاد میکند حس افسردگی و تنهایی یا Home sick را تجربه میكند.يکی از برنامههایی که داشتم مراجعه به سفارت ايران در ژاپن بود كه در روزهاي قبل به آنجا مراجعت كردم چند تن از ايرانيهاي مقيم اين كشور اطلاعات خوبي درباره زندگي در ژاپن به من ارائه دادند مثلاً اينكه كارت تلفن را ميتوان از برخي سوپرمارکتها خريد. كه قيمت اين كارتها از 3000 تا 10000 ين متغير است. فروشگاه خرده فروشي زنجيرهايFamily mart يكي از اينهاست كه در تمام شبانه روز باز بوده و به مشتريان خدمات ميدهد. فروشگاه low son هم يكي ديگر از فروشگاههاي خرده فروشي زنجيرهاي است كه محصولات مختلف غذايي، لوازم كاربردي و كوچك آشپزخانه و غيره در آن عرضه ميشود.
ادامه دارد …
به کانال تلگرامی ما بپیوندید:
telegram.me/hezaaresevom